Paganino Gaudenzio

From Wikipedia, the free encyclopedia

Paganino Gaudenzio
Born(1595-06-03)3 June 1595
Died3 January 1649(1649-01-03) (aged 53)
NationalitySwiss
Occupations
  • University teacher
  • Theologian
  • Scholar
Parent
  • Tommaso Gaudenzio (father)
Academic background
Alma materUniversity of Tübingen
Academic work
DisciplineChristian theology, Classics
Institutions

Paganino Gaudenzio or Gaudenzi (3 June 1595 – 3 January 1649) was a Swiss philosopher and Catholic theologian of the Renaissance.

Biography[edit]

Born on 3 June 1595 in Poschiavo (Grisons), which was the main urban center in northeastern Valtellina.[1] He enrolled at the University of Basel on 29 May 1612. He attended the Universities of Basel, Regensburg and Tübingen, where he graduated with a doctorate in law and theology. He was pastor in Mese and in his native Poschiavo.[1] In 1616 he converted to Catholicism: for this reason he was imprisoned in Chiavenna in June 1617.[1] He then went to Rome, and received a pension from the Pope. In 1625 he was appointed professor of Greek at the Sapienza University of Rome.[1] In 1628 he was appointed Professor of humanities at the University of Pisa.[1] He held this office until his death. He died in Pisa on 3 January 1649.[1] A prolific author, he wrote nearly forty volumes both in Latin and Italian.[2] He corresponded with important cultural personalities of his time, including Alessandro Tassoni, Gabriello Chiabrera, Giovanni Battista Doni and Francesco Sforza Pallavicino.[2]

Works[edit]

  • De incertitudine doctrinae calvinianae tractatus. Rome: Facciotti. 1623.
  • De Dogmatibus et ritibus veteris Ecclesiase haereticorum huius teporis, et praesertim Calvinianorum testimonia. Rome: Corbelletti. 1625.
  • Paganini Gaudentii Declamationes octo: extra ordinem habitae anno MDCXXIX. Florence: apud S. Ciottum. 1630.
  • In obitum sereniss.mæ reginæ Polonorum ode. Florence: ex officina Petri Nestij sub signo Solis. 1631.
  • Contradizzione morale intorno al sospetto. Discorso di Paganino Gaudenzio, indrizzato al molt'illustre, e molt'eccellente sig.re il sig. Gio. Stefano Litta. Dottor di collegio, e gentilhuomo milanese. Pisa: nella stamperia di Francesco Tanagli. 1634.
  • De Justinianaei saeculi moribus nonnullis. Florence. 1637.
  • Multa mulctrae, apologeticon tyronis litterarii. Florence: Massa. 1638.
  • De dogmatum Origenis cum philosophia Platonis comparatione, Salebrae Tertullianeae. De vita Christianorum ante tempora Constantini. Florence: typis nouis Amatoris Massae, & Soc. 1639.
  • De Pythagorea animarum transmigratione. Pisa. 1641.
  • Della Disunita Accademia accrescimento, operetta di Paganino Gaudentio, nella quale l'autore insieme difende alcuni istorici contra l'accuse d'Agostino Mascardi. Pisa: nella stamperia d'Amor Massi, e Lorenzo Landi. 1644.
  • La Galleria dell'inclito Marino considerata vien dal Paganino con alcune composizioni dell'istesso Paganino. Pisa: per Ferdinando Chelli, e Francesco Stefanelli. 1648.

Notes[edit]

Bibliography[edit]

Public Domain This article incorporates public domain material from McClintock, John; Strong, James (1867–1887). Cyclopædia of Biblical, Theological and Ecclesiastical Literature. Harper and Brothers.